အိုးမဲသုတ္တိုင္း မခြပ္ၾကပါ

ကၽြန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထိုင္ၾကတာပါ။မ်ားတာမွ ေတာ္ေတာ့္ကိုမ်ားတာ။ထိုင္မိျပီဆိုရင္လည္း လူငယ္ဘာဝျငင္းၾကခုန္ၾက ေကာင္မေလးေတြအေၾကာင္းေျပာၾကဆိုၾက။ေဆြးေႏြးပြဲေလးေတြလုပ္ၾက။ေပ်ာ္စရာေတာ့အေကာင္းသားဗ်။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဒီအရြယ္ကို ျဖတ္သန္းလာတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ အမွတ္တရေလးေတြရွိတာေပါ့ဗ်ာ။အမွတ္တရရွိေနတဲ့ အေတြ႔အၾကဳံေလးေတြကုိ အမွတ္တရရွိေနေအာင္လို႔ post အေနနဲ႔တင္ထားလိုက္တာပါ။

ကၽြန္ေတာ္ေနတဲ့ နယ္ျမိဳ႔ေလးမွာက အခ်ိန္အားရင္ သြားစရာဆိုလို႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၊အရက္ဆိုင္၊ထန္းရည္ဆိုင္ နဲ႔ ဗီြဒီယိုရုံ ေလာက္ပဲရွိတာ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္တစ္ဖြဲ႔လံုး အခ်ိန္အားတာနဲ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ျပီး အားရပါးရ ေဝဖန္ေရးနဲ႔ေလကန္ေရး လုပ္ေတာ့တာေပါ့။ကံဆိုးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕ျဖတ္မိလို႔ကေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးရဲ႕ အင္ေဖာ္ေမးရွင္း ေတြအကုန္ၾကားရေတာ့တာပဲ။သူငယ္ခ်င္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္နွမ ျဖတ္သြားရင္ေတာ့ ဘာသံမွမၾကားရဘူး။စည္းေတာ့ေစာင့္ရတာေပါ့။
ညဖက္မိုးခ်ဳပ္ လူရွင္းလာလို႔ ေဝဖန္စရာမရွိေတာ့ရင္ စကားစရွာျပီးျငင္းၾကခုန္ၾကေပါ့။ကၽြန္ေတာ္ ခုထိမွတ္မိေနတဲ့ အျငင္အခုန္ေလး တစ္ခုေပါ့ဗ်ာ၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲက ဘယ္သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္လိုစလိုက္တယ္မသိဘူး။အိမ္ၾကက္ခ်င္းအိုးမဲသုတ္ျပီး တိုက္ရင္ခြပ္တယ္ မခြပ္ဘူးနဲ႔ ျငင္းၾကတာေပါ့။ ျငင္းရင္းခုန္ရင္ကေနျပီး လက္ဖက္ရည္တစ္ဝိုင္းေၾကး ေလာင္းကစားပြဲေလး ျဖစ္သြားေရာ။အိမ္ၾကက္ခ်င္းအိုးမဲသုတ္ျပီး တိုက္ရင္ခြပ္တယ္ ကတစ္ဖြဲ႔၊မခြပ္ဘူးကတစ္ဖြဲ႔ေပါ့။ဟဲဟဲဟဲ ဘာရမလဲ ကၽြန္ေတာ္က ဒိုင္လုပ္တာေပါ့။ဘယ္သူပဲ နိုင္နိုင္ ဘယ္သူပဲရွံးရွုံး ကိုယ္က နိုင္ျပီသားပဲ။
ညတြင္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္က ေမြးထားတဲ့ ၾကက္ဖေလးနွစ္ေကာင္ သြားဖမ္းထားတာေပါ့။နွစ္ေကာင္စလံုးကလည္း တိုက္ၾကက္မ်ဳိးႏြယ္ အေရာင္အဆင္းတူ ညီအစ္ကို နွစ္ေကာင္ေပါ့။ၾကက္သမားေတြကေတာ့ ေဖာင္းလို႔ေခၚတာပဲ။ေနာက္ေန႔လူစံုမွတိုက္မယ္ဆိုျပီး အခ်ိန္နဲ႔ေနရာ သတ္မွတ္ျပီး ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္အိပ္ၾကတယ္။
ေနာက္ေန႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာ လူစံုေတာ့ ၾကက္ဖေလးႏွစ္ေကာင္ကို အိုးမဲမသုတ္ခင္စမ္းတိုက္ၾကည့္ေတာ့ အငယ္ေကာင္က ထြက္ထြက္ေျပးတာေပါ့။ၾကက္ဖ ႏွစ္ေကာင္စလံုးေသေသခ်ာခ်ာ အိုးမဲသုတ္ျပီးထပ္တိုက္ၾကည့္ေတာ့ လံုးဝလံုးဝကိုမခြပ္ပါဘူးဗ်ာ။အငယ္ေကာင္ပဲထြက္ေျပးတာေပါ့။အနိုင္အရွုံး ကေတာ့အေျဖေပၚသြားျပီ ကၽြန္ေတာ္ကဒိုင္ဆိုေတာ့ပြဲမစခင္ ကတည္းကနိုင္ျပီးသား၊လံုးဝကိုအရံွဳးမရွိဘူး။
အေလာင္းအစားပြဲျပီးသြားေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔သူငယ္ခ်င္း တစ္ဖြဲ႔လံုး ပ်င္းေနေတာ့။အိမ္ၾကက္ခ်င္းမခြပ္ရင္ တစ္ျခားေနရာကၾကက္နဲ႔တိုက္ၾကမယ္ဆိုျပီး။ၾကက္တိုက္ထြက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ဖြဲ႔လံုး ၁၀တန္းေျဖထားတဲ့အခ်ိန္ အလုပ္အကိုင္ကလည္းမရွိ မိဘလုပ္စာထိုင္ျဖဳန္းတီးေနတဲ့ အခ်ိန္။ရန္ကုန္မွာလို ဘာသင္တန္းညာသင္တန္း မွမရွိေတာ့ ဒီအတိုင္းအခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္ပစ္ေနရတာ ခုမွႏွေျမာေနမိတယ္။
တစ္ျခားကၾကက္နဲ႔သြားတိုက္တာဆိုေတာ့ ရဲဖမ္းခံရမွာလည္းေၾကာက္ရေသးတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔ထဲမွာ စခန္းမွူးရဲ႕ သားတစ္ေယာက္လည္း ပါေသးတယ္ဗ်ာ။ဒီေကာင္ကလည္း ၾကက္တိုက္ဖို႔ တက္ၾကြေနေတာ့။ၾကက္တိုက္ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့။
ကံေကာင္းေထာက္မစြာ ၾကက္တိုက္တာလည္းနိုင္ ရဲနဲ႔လည္း မေတြ႔ဘူး။ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ၾကက္ကိုသူ႔အိမ္ျပန္ပို႔ျပီး လက္ဖက္ရည္သြားၾကမယ္ ဆိုျပီးၾကက္ကိုျပန္ပို႔ေတာ့မွ အိုးမဲသုတ္ တိုက္တုန္းကမခြပ္တဲ့ ညီအစ္ကိုၾကက္ႏွစ္ေကာင္စလံုး
အေသအလဲ ခြပ္ေတာ့တာပဲ။
ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ တိုက္လာတဲ့ၾကက္က ေရကိုင္ထားေတာ့ ့ေရေတြစိုေနတာေပါ့။အဲဒီေတာ့မွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း အိမ္ၾကက္ခ်င္းတိုက္ခ်င္ရင္ အိုးမဲသုတ္လို႔မရဘူး ေရေလာင္းတိုက္မွရတယ္ ဆိုတာသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ထပ္ျပီးစမ္းသပ္ မၾကည့္မိၾကေတာ့ဘူး။
နယ္ျမိဳ႕ေလးေတြမွာေနရတဲ့လူငယ္ေတြရဲ႕ ဘဝဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ အခ်ိန္ေတြကို ဒီအတိုင္းထိုင္ျဖဳန္းေနၾကရသလိုပါပဲ။ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ အခ်ိန္ေတြကိုျဖဳန္းတီးပစ္ေနတာကို သတိမထားမိခဲ့ၾကဘူး။ကိုယ့္ဖာသာကိုေတာ့ ေက်နပ္ေနခ့ဲၾကတာေပါ့။ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြဟာ ဖားကေလးလို ေရတြင္းအျပင္ကိုေရာက္ေတာ့မွ ေလာကၾကီးက က်ယ္ျပန္႔ပါလားဆိုတာ သတိထားမိၾကတာပါ။ ။
စာေရးဆရာမဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ေရးထားတာေတြ အစီအစဥ္မက်ရင္ မိမိဖာသာ အဆင္ေျပေအာင္ ဖတ္သြားၾကပါဗ်ာ။ ။